Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Αναλυτική Χημεία




Συγγραφέας: Στυλιανός Λιοδάκης (Επίκουρος Καθηγητής Ε.Μ.Π.)
Τεχνική επιμέλεια: Ηρακλής Αγιοβλασίτης

Αριθμός σελίδων: 445

Αναλυτική Χημεία ονομάζεται ο εφαρμοσμένος κλάδος της Χημείας που έχει ως αντικείμενο εργασίας και έρευνας την εύρεση της χημική σύστασης, ποιοτικής (επιβεβαίωση ύπαρξης ή απουσίας των διαφόρων γνωστών χημικών ειδών) και ποσοτικής (εύρεση της ποσοτικής αναλογίας ύπαρξης κάθε επιβεβαιωμένου χημικού είδους), αγνώστων δειγμάτων ύλης. Η Αναλυτική Χημεία χρησιμοποιεί μία πληθώρα διαδικασιών, κυρίως πειραμάτων, για να καθορίσει τα παραπάνω.

Αναλυτική Χημεία: ΚΕΦΑΛΑΙΑ
Κεφάλαιο 1: Εισαγωγικές γνώσεις
Κεφάλαιο 3(2): Χημική Ισορροπία
Κεφάλαιο 4(3): Ισορροπίες Οξέων-Βάσεων
Κεφάλαιο 6(4): Ογκομετρική ανάλυση
Κεφάλαιο 7(5): Ογκομετρήσεις εξουδετέρωσης
Κεφάλαιο 8(6): Συμπλοκομετρία


Διαβάστε το βιβλίο 

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Ομιλία του Κολοκοτρώνη προς τους νέους του Α΄ Γυμνασίου της Αθήνας

Ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα

7 Οκτωβρίου 1838

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απηύθυνε στην Πνύκα, τον πιο κάτω λόγο προς τους νέους του Α΄ Γυμνασίου της Αθήνας:

Παιδιά μου!

Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.

Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, αλλ' απλούς ανθρώπους, χωρικούς καί ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.

Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα· διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε!.

Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ' αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ισως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ' επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η όποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.

Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε· και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία.

Τελειώνω το λόγο μου.

Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!

Πηγή: el.wikipedia.org

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

"ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ
Από τα 1770 έως τα 1836"

Υπαγόρευσε: Θεόδωρος Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνης
Συγγραφή: Γεώργιος Τερτσέτης


Χρονολογία Πρώτης Εκδοσης: 1846
Αριθμός Σελίδων: 310

Απόσπασμα απο Απομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη:
Εγεννήθηκα στα 1770.
Όταν εγλύτωσα από την Καστάνιτζα είμουν χρονών 10.
Διαμονή Μάνης χρόνια 2.
Εις την Αλωνίσθενα χρόνια 3.
Εις τα Σαμπάσικα χρόνια 12.
Εποχή της Νεότητος, 5 χρόνια ανύπανδρος και άλλους 7 χρόνους υπανδρευμένος· 27 χρόνους είχα όταν με επρωτοκυνήγησαν.
Αρματωλός και κλέφτης αλληλοδιαδόχως χρόνια 5.
Φερμάνι Βασιλικό διά εμένα και τον Πετιμεζά στα 1802.
Το δεύτερο φερμάνι τον Ιανουάριον 1806, και το Πατριαρχικό Συνοδικό.
36 χρόνων ήμουν όταν επήγα εις την Ζάκυνθο.
50 χρόνους είχα όταν εβγήκα εις την επανάστασι.

Το μυστήριο της εταιρίας άρχισε να γίνεται διαδίδεται εις κάθε λογής ανθρώπους και καλούς και κακούς, και εβιασθήκαμε να κινήσωμε μίαν ώραν αρχήτερα την επανάστασιν. Ο Ντόγιος το εμαρτύρησε εις τον Αλή-Πασά. Έτζι λοιπόν εις τας 3 Ιανουαρίου ανεχώρησα από την Ζάκυνθον, και εις τας 6 Ιανουαρίου έφθασα εις την Σκαρδαμούλα εις του πατρικού μου φίλου Καπετάν Παναγιώτη Μούρτζινου. Το κίνημα μας έγεινε εις τας 22 Μαρτίου εις την Καλαμάταν· Από τας 6 του Ιανουαρίου έως εις τας 22 Μαρτίου, επροσπάθησα,ενέργησα εις την Μάνην να ενώσωμεν διάφορα σπήτια Μανιάτικα κατά την συνήθειάν τους, και τους ενώσαμεν, τους αδελφώσαμεν· έστειλα και εις τας επαρχίας της Μεσσηνίας, Μιστρός, Καρύταινας, Φαναριού, Λεονταριού, Αρκαδίας, της Τριπολιτζάς, και ήλθαν εκεί όπου ευρισκόμουν, και τους έλεγα, ότι: την ημέρα του Ευαγγελισμού να ήναι έτοιμοι, και κάθε Επαρχία κινηθή εναντίον των Τούρκων των τοπικών, και να πολιορκήσουν εις τα διάφορα φρούρια, καθώς οι Αρκαδιανοί να πολιορκήσουν το Νεόκαστρο, οι Μοθωναίοι την Μοθώνη, και ούτω καθεξής.
Αφού επροετοιμάσαμεν και συναγοικήθημεν, ο Ζαϊμης με τους άλλους, αναγκασμένοι να υπάγουν εις την Τριπολιτζά ή να μείνουν έτζι, εκτύπησαν τον Βοϊβοδα των Καλαβρύτων. Οι Τούρκοι με έμαθαν ότι ήλθα και με ενόμιζαν ότι ήλθα με 5 με 6000· εγώ ήμουν με τέσσαιρους. Ήλθαν Αρκαδινοί και Μιστριώται Τούρκοι με ραγίστικα σκουτιά ενδυμένοι, και ήλθαν να δούν με πόσους ήμουν, και εγώ έπαιζα ταις ομάδαις και εγύρισαν οπίσω και έλεγαν, ότι: ευρήκαμε ένα γέρο και έπαιζα ταις ομάδες. – Επήγα εις τον Μουρτζίνο ως φίλο μου πατρικόν, Ο Μαυρομιχάλης είχε το όνομα Μπέης, αλλ’ ο Μούρτζινος είχε την δύναμιν εις την Μάην. Ερωτήθη τότε ο Μαυρομιχάλης δια τον ερχομόν μου, και αυτός απεκρίθη, ότι εδυστήχησε εις την Ζάκυνθο και ήλθε εις την Μάνη διά να τον βοηθήσουν οι φίλοι του και να επιστρέψη οπίσω· και εις αυτό εφέρθηκε πολλά καλά, αλλά δεν είναι αληθινό ότι δεν με πρόδωσε εις τους Τούρκους· δεν είχε την δύναμιν να τοκάμη και αν ήθελε, και, εκτός της φιλίας όπου είχαμεν με τον Μούρτζινον, είναι συνήθεια εις την Μάνη να υπερασπίζωνται όσους καταφεύγουν εις την οικίαν των.
Εις τας 23 Μαρτίου επιάσαμε τους Τούρκους εις την Καλαμάτα, τον Αρναούτογλην σημαντικόν Τούρκον της Τριπολιτζάς. Είμεθα 2000 Μανιάτες, ο Πετρόμπεης, ο Μούρτζινος, Κυβέλος· Δυτική Σπάρτη – 100 ήταν οι Τούρκοι μεινεμένοι, ως 10000 η φήμη τους μεγάλοι.- Η Ανατολική Σπάρτη εκινήθη την ίδιαν ώρα. Ο Τζανετάκης με την Κακαβουλιά εκινήθη δια τον Μιστρά. Οι Τούρκοι είχαν βάλει υποψία, επροσκάλεσαν του Προεστούς και Δεσποτάδες, και αυτοί επήγαν – ήταν έμβα του Μαρτίου – Δεν τους εσκότωσαν.
Οι Σπαρτιάται αφού επήραν λάφυρα, προχωρούν και πολιορκούν την Μονοβασιά. – Εις την Καλαμάτα εκάμαμε Συνέλευσι, πόθεν να πρτοκινήσωμε τα στρατεύματα. Οι Καλαματιανοί εκατάφεραν τον Μπέη να πάμε εις την Κορώνη δια να μην βάλουν σπαθί οι Τούρκοι εις τους Χριστιανούς· εγώ δεν εστρέχθηκα, είπα να πάμε εις την παλαιάν Αρκαδίαν, εις το κέντρο δια να βοηθούμε τους άλλους· τότενες τους είπα: εάν μου δώσετεβοήθεια από τούτο το στράτευμα, καλώς , ειμή αναχωρώ να υπάγω εις το Κέντρο. Είχα λάβει γράμμα από τον Κανέλο, μ’ επροσκαλούσε, ότι είχε 10000 άρματα, και να έμβω επί κεφαλής. Του Μούρτζινου αρώστησε το παιδί του ο Διονύσιος, και έτζι δεννεκίνησαν όλοι οι Μανιάται· έλαβα 200 από αυτόν και 70 από τον Μπέη με τον Καπετάν Βοϊδή και με 30 εδικούς μου εγενήκαμε 300, και έκοψα ευθύς 2 σημαίες με Σταυρό και εκίνησα. Οι Ανδρουσιανοί Τούρκοι, 360 άνδρες, μανθάνοντας ότι είμεθα ασκέρι φεύγουν, πάνε στα Κάστρα της Μεσσηνίας. Κινώντας εγώ, είχαν μίαν προθυμίαν οι Έλληνες όπου όλοι με τας εικόνας έκαναν δέησι και ευχαριστήσεις· - Μου ήρχετο πότε να κλαύσω….από την προθυμίαν που έβλεπα. – Ιερείς έκαναν δέησι. Εις τον ποταμόν της Καλαμάτας ανασπασθήκαμε και εκινήσαμε...

Θεόδωρος Κ. Κολοκοτρώνης

Το καλοκαίρι του 1836 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αφηγείται στον Γ. Τερτσέτη επί δύο μήνες γεγονότα από τη ζωή και την δράση του στην επανάσταση. Τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, είναι μια ανεκτίμητη πηγή της Εθνικής μας Ιστορίας, που φωτίζει γεγονότα της επαναστάσεως του 1821. Οι μάχες που έλαβε μέρος περιγράφονται με ακρίβεια, απλότητα και μετριοφροσύνη.
Ο Κολοκοτρώνης δεν γνώριζε γράμματα και έτσι υπαγορεύει τα απομνημονεύματά του στον Γεώργιο Τερτσέτη ο οποίος συνήθιζε χαρακτηριστικά να του λέει: «Λες δεν ηξεύρεις γράμματα και πολλά ηξεύρεις. Τα λόγια είναι γράμματα! Μίλειε κι εγώ γράφω!».
Οι δυο άνδρες είχαν συνδεθεί κατά τη διάρκεια της γνωστής δίκης το 1834, όταν η Βαυαρική αντιβασιλεία θέλησε για πολιτικούς λόγους να καταδικάσει σε θάνατο τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και ο Τερτσέτης που ήταν ένας από τους δικαστές, αρνήθηκε να υπογράψει τη θανατική του καταδίκη.
Το βιβλίο εκδόθηκε με τίτλο "ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ Από τα 1770 έως τα 1836" αλλά πλέον το αναφέρουμε ως «Τα απομνημονεύματα του Θ. Κολοκοτρώνη».

Τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη είναι ένα βιβλίο με πρώτη έκδοση το 1846 “Τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως”. Το συγκεκριμένο αντίτυπο επεξεργάστηκε από το eBooks4Greeks.gr για την διευκόλυνση του αναγνώστη. Το αρχικό αντίτυπο διατίθεται από την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης.


Διαβάστε τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη 

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

«Diasporic Literature» Το περιοδικό λογοτεχνίας της Διασποράς

Πριν από λίγες ημέρες έφτασε στα "χέρια" του eBooks4Greeks.gr το πρώτο τεύχος του Diasporic Literature.

Το Diasporic Literature είναι ένα προσεγμένο ηλεκτρονικό περιοδικό που δημιουργήθηκε από Έλληνες της διασποράς και περιλαμβάνει έργα που ανήκουν σε διάφορες μορφές τέχνης.

Τριάντα-τρεις καλλιτέχνες και συγγραφείς από διάφορα διαμερίσματα του κόσμου συνεργάστηκαν σ' αυτό το τεύχος άψογα για να το προσφέρουν στο λογοτεχνικό κοινό και να του προξενήσουν θετικά ερεθίσματα.

Όπως αναφέρει στην εισαγωγή του περιοδικού ο Ιάκωβος Γαριβάλδης, ιδρυτής του www.diasporic.org και του περιοδικού Diasporic Literature:

«Ξεκινήσαμε με το σκεπτικό ότι από μια παρέα γίνονται τα θαύματα σ' αυτό τον κόσμο και το εφαρμόσαμε σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτή η προσπάθεια είχε σαν αποτέλεσμα να γνωριστούν για πρώτη φορά μεταξύ τους αρκετά από τα άτομα που συμμετέχουν και να βρεθούν τα κοινά σημεία που απορρέουν από την αγάπη για την τέχνη και τη λογοτεχνία.

Αυτό που ζητούμε είναι να συμμετέχουμε, αυτό που προσφέρουμε είναι ένα δώρο στην τέχνη, αυτό που παίρνουμε είναι η ικανοποίηση από την παραγωγή αυτού που επιχειρούμε. Ελληνισμός δεν είναι πλέον μόνο Ελλάδα. Και όπως η ελληνική γλώσσα και η ελληνική τέχνη προσέφεραν τα μέγιστα στις εξελίξεις των καιρών που παρήλθαν, έτσι και τώρα οι σύγχρονοι Έλληνες που διαπρέπουν σε όλες τις χώρες του γηραιού πλανήτη, συνεχίζουν να προσφέρουν απλόχερα από τον πολιτισμό που αποτελεί βίωμά τους και από το ταλέντο τους.

Εφόσον δε μπορούμε πλέον να τους ενώσουμε κάτω από ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο, δεν έχουμε παρά να τους ενώσουμε μέσα από την έκφραση της ελληνικότητας που απορρέει από τη λογοτεχνία και την τέχνη και πάντα με γνώμονα την αρετή και την αλήθεια που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας.»

Στις 103 σελίδες του πρώτου τεύχους θα βρείτε αξιόλογα ποιήματα, πεζογραφήματα,  άρθρα, φωτογραφίες και πολλά άλλα ενδιαφέροντα "τεχνήματα" από τους Έλληνες της διασποράς. Έλληνες, τους όποιους η ελληνική πολιτεία μπορεί να "ξεχνά", όμως οι ίδιοι μέσα από τέτοιες ενέργειες και εκδηλώσεις χτίζουν γέφυρες επικοινωνίας με όλους εμάς, που αν μήτι άλλο οφείλουμε να αφουγκραστούμε τα λόγια τους. 

Καλή σας ανάγνωση.

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Ο Μικρός Πρίγκιπας - free ebook



"Ο Μικρός Πρίγκιπας"
(Παιδικό μυθιστόρημα)

Συγγραφέας: Antoine de Saint-Exupery (Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ)



Πρώτη Έκδοση: 1943
Χρονολογία Εκδοσης αντιτύπου: 2007
Αριθμός Σελίδων: 75


Η νουβέλα «Ο μικρός πρίγκιπας» αποτελεί ίσως το πιο σημαντικό βιβλίο του συγγραφέα, πιλότου και δημοσιογράφου Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ. Η πλοκή και τα θέματα παρουσιάζονται με στοιχεία παραμυθιού τα οποία μπλέκονται με χαρακτηριστικά γεγονότα της ζωής του συγγραφέα. Πίσω από αυτόν το φανταστικό κόσμο που πλάθει ο συγγραφέας, κρύβεται ένας μεγάλος προβληματισμός για τον άνθρωπο, τις αξίες, τους στόχους, το ρόλο του στη ζωή και τα συναισθήματά του. Τα θέματα που παρουσιάζει ο συγγραφέας κρύβουν σύμβολα ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνουν να δώσουν στον αναγνώστη ένα μάθημα ζωής και ανθρωπιάς. Όλα αυτά δεν είναι άσχετα με το συγκλονισμό και την αγωνία του συγγραφέα για τις ισορροπίες που διατάραξε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κατά τη διάρκεια του οποίου γράφτηκε το συγκεκριμένο βιβλίο.

Διαβάστε το ebook

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

"ΓΡΑΦΕΣ και ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ" - Γιάννης Δ. Βανίδης


(Κείμενα στο γλωσσικό ιδίωμα της Κοζάνης και ζωγραφιές)

Συγγραφέας: Γιάννης Δ. Βανίδης
Ζωγραφιές: Δημήτριος Ι. Βανίδης


Χρονολογία έντυπης έκδοσης: 2006
Χρονολογία ηλεκτρονικής έκδοσης: 2011
Αριθμός Σελίδων: 192


Απο τον επίλογο:
<<Θέλησα, ύστερα από είκοσι και χρόνια που έγραψα το πρώτο μου κείμενο στο ιδίωμα, και ύστερα από σαράντα και χρόνια στην «ξενιτιά», να συγκεντρώσω και να τυπώσω αυτές τις δεκατέσσερις «μνήμες», μιας και η νέα τεχνολογία, που την υπηρετώ, εκών άκων, από το 1968, μου επιτρέπει με μικρό κόστος και λίγο σχετικά κόπο να παραγάγω ένα βιβλιαράκι σε μικρό τιράζ και με άψογη σχετικά αισθητική. Παράλληλα μου δίδονταν η δυνατότητα να προβάλω, έστω υπαινικτικά, και το εικαστικό έργο του πατέρα μου, με λίγες ζωγραφιές του που πιστεύω πως δίνουν μια καλή ιδέα της ευαισθησίας της απλοϊκής του τέχνης. Κατέληξα λοιπόν στη μορφή της έκδοσης που έχετε στα χέρια σας. Σ’ έναν άνισο, δυστυχώς, συνδυασμό των δύο. Ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω στον παρόντα χρόνο. Βρίσκομαι στο τέλος αυτού του «εγχειρήματος» μπροστά στον υπολογιστή μου, και… θυμάμαι πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις, τόπους του τότε και του τώρα και περιτριγυρισμένος από τις ζωγραφιές του και τα κείμενά μου, αναπολώ:...>>.


Διαβάστε online το βιβλιο

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

"Με μιας Μιλέδης τη ματιά" - Ελένη Σεμερτζίδου




"Με μιας Μιλέδης τη ματιά"
(Ποιητική Συλλογή)




      Χρονολογία Έκδοσης: 2011
      Αριθμός Σελίδων: 41


      Προλογίζει ο Γιάννης Φαρσάρης (openbook.gr) :

      Ζώντας για χρόνια στον εικονικό κόσμο του παγκόσμιου ιστού και των κοινωνικών δικτύων, αναπόφευκτα μυείσαι στην έννοια της ανοικτής ψηφιακής κουλτούρας, που σου αλλάζει εντελώς την οπτική των πραγμάτων. Έχεις, όμως, πρωτίστως, την ευκαιρία να συναντήσεις ανθρώπους εμπνευσμένους και δημιουργικούς, πέρα από γεωγραφικά σύνορα.

      Γνώρισα την Ελένη Σεμερτζίδου μέσα από τα πρώτα έργα της, που γενναιόδωρα διέθεσε ελεύθερα σε ψηφιακή μορφή στο Διαδίκτυο. Πολυγραφότατη και δραστήρια, δεν σταματά να προσφέρει αφιλοκερδώς τα πνευματικά της δημιουργήματα: μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, ποιητικές συλλογές, μεταφράσεις, που συνθέτουν έναν συμπαγή κόσμο φαντασίας. Η Θεσσαλονικιά λογοτέχνης γρήγορα κέρδισε την αποδοχή και την εκτίμηση των ψηφιακών αναγνωστών.

      Στη νέα της ποιητική συλλογή “Με μιας Μιλέδης τη ματιά”, επιχειρεί με ρομαντισμό να συνθέσει μια άλλη ονειρική πραγματικότητα. Οι στίχοι των ποιημάτων της, άλλοτε μεταφέρουν στο σήμερα την καθαρότητα της δημοτικής μας παράδοσης κι άλλοτε, πάλι ξέχειλοι από λυρική διάθεση, μας ταξιδεύουν στο μαγικό κόσμο της δημιουργού, που έχει τη δύναμη να εικονοποιεί τα έντονα βιώματά της. Η ποιητική συλλογή συμπυκνώνει μια ειλικρινή κατάθεση των συναισθημάτων της…

      Καλή σας ανάγνωση…



Διαβάστε online την ποιητική συλλογή